نفت - گاز - اخبار نفت - اخبار گاز - جدید ترین اخبار نفت - جدید ترین اخبار گاز - آخرین اخبار نفت - آخرین اخبار گاز - نفت خام

پانارومای انرژی

 

 یک مثال معروف انگلیسی می گوید: «کسی که چکش دارد، همه چیز را میخ می بیند».

ترامپ از اقتصاد ایالات متحده به عنوان سلاح استفاده می­کند در حالیکه از جنگ­های گرم دوری دارد.

کشورهای اتحادیه اروپا تاکنون در این خط مقدم آتش بوده ­اند. در 29 ماه می، خبری منتشر شد که ترامپ کشورهای اروپایی را با اعمال تحریم­ها تهدید کرده است، زیرا آن­ها تلاش می­کردند بصورت نه خیلی موفقیت آمیز - به تجارت با ایران بپردازند؛ چرا که آنها می­توانند تحت قانون بین المللی این کار را انجام دهند.

روز بعد، ترامپ به مکزیک هشدار داد که تعرفه ­ها را در کلیه صادرات به ایالات متحده اعمال می کند و بطور پیوسته این تعرفه ­ها را تا زمانی که مکزیک جریان مهاجران به شمال را قطع نکند، افزایش خواهد داد.

 در روز اول ژوئن، ترامپ هند را هم از فهرست کشورهای در حال توسعه که امتیاز تجارت ویژه­ای دریافت می­کنند، حذف کرد زیرا این کشور درهای بازارهایش را به اندازه کافی بر روی شرکت­های آمریکایی باز نکرده است.

نیویورک تایمز در دوم ژوئن گزارش داد که ترامپ حتی تا زمانی که پنتاگون اعتراض نکرده بود، تعرفه­ هایی را برای آلومینیوم استرالیا در نظر گرفته بود.

بهانه ­ها، حاشیه ای بود برای آنچه که به رویداد اصلی نیمه دوم دوره ریاست جمهوری ترامپ تبدیل می­شود: مبارزات او برای بازنویسی قوانینی بود که تحت آن ایالات متحده آمریکا با چین، تجارت می­کرد. اما همه تعرفه­ ها، تحریم­ ها و سیاست­های تجاری ترامپ نشان می­دهد که چگونه رئيس جمهور تعریف خود را از امنیت ملی گسترش داده است تا اقتصاد ایالات متحده را در برگیرد، بطوری که او اقتصاد را به سلاحی علیه متحدان و همچنین رقابای استراتژیک اصلی خود تبدیل کرده است.

البته ماهیت تعرفه ­ها و تحریم­ها یکسان نیستند. تعرفه ابزاری تجاری است که قصد دارد منافع تولیدکنندگان و مصرف کنندگان را بسنجد و توسط بسیاری از کشورها بر دوستان و نیز بر دشمنان اعمال می شود.

 اما تحریم ابزاری است که آشکارا مجازات می­کند، و نوعی از عدالت کیفری بین المللی که عمدتا به میل ایالات متحده اجرایی می شود. اما این دو ابزار برای ترامپ به شیوه مشابهی عمل می­کنند، به طوری که او از آنها در مقیاس بی­ سابقه ای استفاده می­کند. او هر دو این ابزار را همانند چشکی بر سر بازارهای جهان می کوباند که این بازارها بطور انحصاری و با شرایطی که او دیکته می کند با ایالات متحده که ثروتمندترین بازار مصرف کننده جهان بشمار می آید داد و ستد کنند.  

در واقع او فکر می­کند تا رییس جمهوری او، دسترسی به بازار آمریکا برای دیگران راحت بوده و ایالات متحده کمتر از دیگران منفعت برده است.

افزایش نرخ تعرفه ها دسترسی به بازار امریکا را گران­تر می­کنند. تولید کنندگان خارج از کشور، شرکت­های وارداتی و صادراتی، خرده فروشان داخلی و مصرف کنندگان می­توانند بخشی از هزینه را بر اساس محصول و بازار آن بر عهده گیرند.

اما تحریم ها بطور کلی به این معنا است که شما به هیچ وجه نمی­توانید به بازار ایالات متحده دسترسی پیدا کنید. ترامپ آماده است تا هم تعرفه­ها و هم تحریم ها را حتی زمانی که اهداف او واقعا اقتصادی نیستند به کار گیرد. این ابزارها در حال تبدیل شدن به ابزار ضروری "آمریکا شماره یک" هستند که از مکزیک تا ونزوئلا، از ترکیه تا ایران اعمال می­شود و به همان اندازه که در سیاست و دیپلماسی نقش دارند در تجارت و بخش مالی نیز به کار گرفته می­شود.

جفری ساکس، استاد اقتصاد در دانشگاه کلمبیا می­گوید: این رویکردی خطرناک است. ایشان معتقد است: "سیستم­های باز می­توانند به سیستم­های بسته تبدیل شوند یا تقسیم شوند." او گفت: "این اتفاق پس از هرج و مرج جنگ جهانی اول و رکود بزرگ اتفاق افتاد." یک اقتصاد جهانی باز، اقتصادی آسیب پذیر است، وی می­گوید، "اگر ایالات متحده این سیستم را ترک کند، دیگران نیز خواهند کرد."

به گفته بن امونز، مدیر عامل شرکت تحقیقاتی Medley Global Advisors، گاهی اوقات اقدامات اقتصادی ترامپ، یادآور تاکتیک­های نظامی هستند. رئيس جمهور همواره با شبیخون ها از طریق توییتر، به دنبال غافلگیری است. او سعی می کند و خواهد کرد که دشمنان را مجبور کند تا مطابق خواست او رفتار کنند یا رهبری سیاسی آنان را فلج کند، روش­هایی که در نظریه نظامی به عنوان اجبار و گردن زدن شناخته می­شوند. در آخرین اقدام علیه مکزیک، تعرفه­ ها یک راه حل بود. امونز می­گوید: "او می­خواهد مرز را تعطیل کند." " اما به او اجازه ندادند. بنابراین او روش دیگری برای انجام آن پیدا کرد. "

امونز می­گوید:

«استراتژی دراز مدت بازی ترامپ بر این باور استوار است که در نهایت تقاضای ما برای کالاها بسیار بزرگ است و هیچ کس نمی­تواند همتراز ایالات متحده حرکت کند. این گفته در آینده نزدیک، احتمالا درست باشد، و سرمایه گذاران هم همین نظر را دارند . بازار سهام ما از سایر کشورهای جهان بهتر عمل می­کند. بازارهای اقتصادی احساس می­کنند که اثرات اقتصادی با اروپا یا چین، بیشتر خواهد بود تا با ایالات متحده آمریکا»

اما در دراز مدت، ممکن است اینطور نباشد. دو یا بیشتر از دو کشور می­توانند در بازی رئيس جمهور بازی کنند. چین در پاسخ به ممنوعیت شرکت فناوری­های هوآووی توسط ترامپ، لیست سیاه خود را از شرکت­های آمریکایی اماده کرده است. امونز می­گوید: "چین می­تواند بیشتر به تجارت با دیگر کشورها تکیه کند تا به ایالات متحده"؛

فارغ از تعرفه ها و تحریم ­ها، ابزارهایی که در اختیار هر دو کشور قرار دارند - در واقع همه کشورها - وسیع است: محدودیت در سرمایه­ گذاری، کنترل صادرات، تحریم ­های مصرف کننده، لیست سیاه، اقدامات ضد تراست، حتی مجازات­ های جنایی. چین، که بطور موفقیت آمیز از تهدید سرکوب گردشگری علیه کره جنوبی استفاده کرد، نشان می­دهد که می­تواند از تاکتیک ­های مشابه در برابر ایالات متحده بهره برد.

حملات اقتصادی ترامپ به حدی مختل کننده بوده است که ترامپ به وضوح این نوع مبارزه را به درگیری­های تانک­ها و سربازان (گاهی اوقات به نام "جنبش") ترجیح می­دهد که ایالات متحده برای بیش از نیم قرن گذشته درگیر آن بوده و راه خود را به سوی هژمونی جهانی و نقش پلیس جهانی فراهم کرده است. تقریبا تمام رییس جمهورهای قبل او درگیر جنگ شدند. حتی باراک اوباما که برنده جایزه صلح نوبل بود لیبی را در راستای تغییر رژیم بمباران کرد. لازمه گفته شود که این اولین بار بود که به کسی برای دادن قول برقراری صلح در جهان جایزه نوبل می دهند.

ترامپ این سنت را به طور کامل نادیده نگرفته و دو حمله موشکی به سوریه انجام داده است. او پول بیشتری را به پنتاگون روانه می­کند و با خوشحالی درباره نزول آتش و خشم بر دیگر ملت­ها - حتی در مورد ایران و "پایان دادن" به آنها می گوید. اما او تا کنون تلاش­های زیادی برای خروج  نیروهای آمریکایی  از سوریه و افغانستان نکرده است.

 او علیه ماجراجویی­ های نظامی خارجی مبارزه کرد و اکثر همتایان خارجی­اش هنوز هم مطمئن هستند که او همین هدف را دارد. به عنوان مثال، در اروپا، رهبران در ماه می از ملاقات با مایک پمپپئو - وزیر امور خارجه ترامپ خوشحال نبودند. مایک پمپپئو در تلاش بود تا آنها را برای کمپین "حداکثر فشار" ایالات متحده علیه ایران همراه خود کند. پس با توجه به عناوین مربوط به کشتی­های حامل هواپیماهای ایالات متحده که به خلیج فارس فرستاده می­شد و همانند حمله به عراق در سال 2003 است که پشت پرده نقشه شومی در کار بود. اما اروپایی ­ها با این فکر که رئیس جمهور، واقعا نمی­خواهد جنگی را شروع کند، خود را تسکین می­دادند.  

ترامپ هم چنین چیزی می­گوید. اما او از اعمال قدرت اقتصادی علیه اروپا به نحوی که به هیچ وجه مورد اتهام واقع نشده است، خجالت زده نیست. اروپایی­ها می­خواهند و تمام تلاش خود را میکنند توافق برجام 2015 با ایران را بعد از اینکه ایالات متحده یک سال پیش از آن خارج شد، حفظ کنند. آنها سعی کرده­اند راه ویژه­ای ایجاد کنند که تجارت را بدون هیچ گونه دلار امکان پذیر سازد، به طوری که تحریم­ها را تحریک نخواهد کرد. اما دولت ترامپ اعلام کرده است که هر کسی که با این راه ویژه ارتباط دارد از سیستم مالی ایالات متحده به طور کلی حذف می­شود.

تهدید تحریم­ های ایالات متحده به گونه­ای اعمال می­شود که دارای قلمرو جهانی موثری است و هر گونه انگیزه­ای را که سیاستمداران اروپایی بتوانند شرکت­های خود را برای تعامل با ایران سوق دهند، از آنها می­گیرد. برایان هوک، فرستاده ویژه آمریکا برای ایران، در 30 ماه می اینگونه اظهار داشت که: "

همچنين آنچه موجب ايجاد ناراحتي در اروپاست، محدوديت­هاي موجود و بالقوه­ای است که در تجارت با روسيه، شريک بسيار مهم ديگر اتحاديه اروپا نسبت به ايران و رقيب گاز طبيعي آمريکا وجود دارد. آلمان بزرگترین بازاری است که مسکو و واشنگتن در حال مبارزه بر سر آن هستند. دولت ترامپ هشدار داده است که آماده اعمال تحریم­هایی است که می­تواند پروژه 11 میلیارد دلاری خط لوله نورد استریم ۲ برای انتقال گاز روسیه به آلمان را در برگیرد. اما این تهدید پس از اعلام آلمان در سال جاری مبنی بر ساخت دو پایانه برای دریافت تانکرهای ایالات متحده، کاهش یافت.

شاید بهترین نمونه­ی استفاده دوگانه ترامپ از تحریم­ ها و تعرفه ­ها زمانی بود که ترکیه در تابستان گذشته از هر دو آنها خسارت دید. جرم ترکیه هیچ ارتباطی با تجارت نداشت. رئيس جمهور رجب طیب اردوغان، هنگامي که ده­ها هزار توطئه ­گر را پس از يک کودتا در سال 2016 بازداشت کرد، مرتکب اشتباهي شد برای اینکه يک کشيش آمريکایی هم در این راستا بازداشت شد. بازداشت او ترامپ و متحدان پروتستانی­اش را عصبانی کرد و در یکم ماه اوت 2018، رئیس جمهور ایالات متحده، تحریم­ هایی را علیه دو وزیر کابینه ترکیه اعمال کرد. نه روز بعد او اقدام مخرب بعدی را علیه ترکیه انجام داد. ترامپ در توییتی اظهار داشت که "روابط ما با ترکیه در حال حاضر خوب نیست" و در این راستا تعرفه ­های صادرات فولاد و آلومینیوم ترکیه را دو برابر کرد، و بازارهای مالی استانبول را به یک سقوط قیمت بی ­سابقه کشاند. این کشیش امریکایی آزاد شد و برخی از تحریم ها­ لغو شدند. اما اتفاقات مشابه دیگری برای ترکیه ممکن است به زودی در راه باشد، مانند آن که ترکیه به عنوان عضو ناتو آماده خرید یک سیستم دفاع موشکی از روسیه است که از دید ایالات متحده، جرمی واجد تحریم است.

آنچه که کلیه جوانب این اقدامات چکشی ترامپ قابل توجه است این است که آنها، مانند دستورات نظامی، لحظه ­ای هستند. نیازی نیست که قانون گذاران را برای ایجاد یک ائتلاف فریب دهد یا تهدید کند؛ و اثر این تصمیمات نیز فوری است، که یکی از دلایلی است که این روند برای بسیاری از سرمایه گذاران باعث ناراحتی شده است.

بن امونز در این رابطه می گوید: "شما در ساعت 3 صبح تلفن می­کنید، و خبری را دریافت می­کنید و عواقب آن بسیار زیاد است. "اگر بازار به ترامپ گوش ندهد یا او را جدی نگیرد، قضیه متفاوت خواهد بود چون او واقعا می­تواند این کار را انجام دهد و قبلا هم انجام داده است. بازارها شبیه هم هستند.

در بلند مدت، استفاده مکرر از چنین چکش­ هایی با اثرگذاری شدید اقتصادی و هدف ­گیری پراکنده ممکن است اثرات متفاوتی داشته باشد.

دولت ترامپ می­گوید که بر چین کشوری که در مقام بزرگترین اقتصاد جهان به آمریکا نزدیک شده و با برخی اقدامات تاکنون از آمریکا پیشی گرفته متمرکز شده است. از آنجایی که چین از انعطاف عضلات اقتصادی ترسی ندارد و بسیاری از کشورها، سوء ظن ترامپ را نسبت به شیوه ­های تجاری چین پخش می­کنند، حمایت بالقوه­ای برای یک رویکرد قوی وجود دارد، اما زمانی آنها می­توانند متحد شوند، خود را تحت فشار مشابهی قرار ­دهند و هیچ نظری ندارند که در آینده چه روی خواهد داد.

در واقع تبدیل اقتصاد ایالات متحده به سلاح و توسل به ایجاد حالت اضطرار که برای توجیه هر حرکت صورت می­گیرد، به احتمال زیاد "باعث ایجاد مشکلات جدی در مسیر آتی می­شود ".  

"این راهی بسیار عجیب برای اقتصادی 20 تریلیون دلاری و یک کشور به اصطلاح دموکراسی است."

 

نفت | گاز | اخبار نفت | اخبار گاز | جدید ترین اخبار نفت | جدید ترین اخبار گاز | آخرین اخبار نفت | آخرین اخبار گاز | نفت خام | اخبار انرژی

 

برکسی پوشیده نیست که حیات و ممات عربستان بسته به نفت است و این طلای سیاه مهم­ترین شریان حیاتی برای آل سعود است. سیاست عربستان در حوزه نفت بر چهار اصل ساده همواره استوار بوده و هست؛ منابع عظیم نفتی و تولید با هزینه پایین، ظرفیت مازاد تولید، ارتباط تنگاتنگ تولید ملی با تولید نفت و در انتها ثبات در نظام سیاسی و اقتصادی جهت تولید پیوسته و مستمر نفت.

منابع عظیم نفتی عربستان خود به مهمترین عامل و پشتوانه برای نفوذ هرچه بیشتر سیاست­های توسعه­طلبانه بدل شده است منابع عظیمی که حکام سعودی با کمال آرامش و بدون دغدغه­ی مالی آن را صرف اهداف سیاسی و نظامی جهت سلطه هر چه بیشتر در منطقه و جهان می­کنند

از آنجایی که در عربستان، تولید و صنعت به مفهوم عام پا نگرفته و به دنبال آن مالیات جایگاه ویژه ای در اقتصادشان ندارد هنوز هم صادرات نفت و مشتقات آن عمده ترین منبع درآمد آل سعود است عربستان در همه­ی سالیان همیشه افزایش ظرفیت مازاد تولید را در دستور کار داشته است چرا که با در دست داشتن این برگ برنده، سایر مصرف­کنندگان عمده­ی جهانی همیشه خود را وابسته­ سیاست­گذاران حکام آل سعود می­بینند و عربستان با توجه به این موضوع قدرت چانه­زنی خود را در بازار نفت و به طبع آن سیاست منطقه­ای و جهانی بالا می­برد و هر زمان که نیاز بود جهت افزایش قیمت تمام­شده نفت تولید خود را کاهش می­دهد و هر زمان که لازم بود جهت پُر کردن جای رقیبان در بازار برای برخورد آسان­تر کشورهای قلدرمآب جهان با آن­ها تولید را در کسری از زمان افزایش می­دهد.

پس از مرگ ملک عبداله و به قدرت رسیدن ملک سلمان، پسر جوانش قدرت و نفوذ زیادی پیدا کرد. از زمانیکه به عنوان دومین نفر در سلسله مراتب پادشاهی عربستان تعیین شد به تاثیرگذارترین فرد در پشت پرده تصمیمات حکام آل سعود بدل شد. از یک طرف مسئول مدیریت اقتصاد کشور شد و از طرف دیگر وزارت دفاع و فرماندهی نیروهای مسلح رو بر عهده گرفت.

 

نفت | گاز | اخبار نفت | اخبار گاز | جدید ترین اخبار نفت | جدید ترین اخبار گاز | آخرین اخبار نفت | آخرین اخبار گاز | نفت خام | اخبار انرژی

 

 

نفت | گاز | اخبار نفت | اخبار گاز | جدید ترین اخبار نفت | جدید ترین اخبار گاز | آخرین اخبار نفت | آخرین اخبار گاز | نفت خام | اخبار انرژی